The Seljuk Han of Anatolia

SOURCES CITED


 

The following bibliography lists all sources cited on the pages of this website:

 

Acun, H. (2005). Bozok Sancağı (Yozgat İli)'nda Türk Mimarisi. Ankara: Türk Tarih Kurumlu Yayinlari.

Acun, H. (2007). Anadolu Selçuklu Dönemi Kervansarayları. Ankara: Kültür Bakanlığı Publications.

Aflaki, Shams al-din Ahmed. Manakib al-arifin. Turkish edition edited by Tahsin Yazici, Ankara, 1976.

Aflaki, Shams al-din Ahmed. Manakib al-arifin. English edition translated by John O’Kane as The Feats of the Knowers of God. Leiden, 2002.

Ainsworth, W. F. (1842). Travels and Researches in Asia Minor, Mesopotamia, Chaldea and Armenia. London, 1- 302.

Akalin, Şebnem. (1987). “Anadolu Selçuklu Kervansaraylarındaki Köşk Mescitler", Sanat Tarihi Araştırmaları Dergisi, 1/1, 3-7.

Akdağ, Mustafa. (1974). Türkiye’nin İktisadî ve İctimaî Tarihi, Vol. I, İstanbul.

Akkor, M. Ömür. (2014). Seljuk Cuisine. New York: Blue Dome Press.

Akok, Mahmut. (1958). “Öresin Han ve Hizir Ilyas Köskü.” Belleten, vol. 21, 139-148.

Akok, Mahmut. (1968). “Kayseri’de Tuzhisarı Sultanhanı, Köşk Medrese ve Alaca Mescit Diye Tanınan Üç Selçuklu Mimari Eserin Rölövesi”, Türk Arkeoloji Dergisi, XVII/2, 5-41.

Akok, Mahmut. (1973). “Konya’da Üç Tarihi ve Mimari Eser: Altınapa Kervansarayı, Hasbey Darülhuffazı ve Selim II. İmareti ”, Türk Arkeoloji Dergisi, XX / 1, 5–36.

Akok, Mahmut. (1974). “Ishakli Kervan Sarayi.” Türk Arkeologi Dergisi (21) (1), 5-21.

Akozan, Feridun. (1963). "Türk Hanları ve Kervansarayları", Türk Sanatı Tarihi Araştırma ve İncelemeleri, I, 133-167.

Aksarayi, Mehmed ibn Kerimüddin Mahmud. (1943). Selçuki Devletleri Tarihi (Müsameret-al-Ahbar). Translated by M. Nuri Gençosman. Ankara: TKK.

Aksarayi, Mehmed ibn Kerimüddin Mahmud. (1994). Müsamere tül-Ahbâr. In Moğollar Zamanında Türkiye Selçukluları Tarihi. Ankara, 1994.

Albek, Aziz. (1970). "Eynif Ovası ve Tol Han Hakkında Kısa Rapor." Anadolu Sanatı Araştırmaları, II, pp. 55-59.

Altun, Ara. (1990). An Outline of Turkish Architecture in the Middle Ages.

Anonymous Historian of Konya. (1941). Tarikh-i al-I Saljuq aka Saljukname. In Anadolu Selçuki Devleti Tarihi, trans. M. Nuri Gencosman. Ankara: Uzluk Basımevi.

Arik, Rüçhan. (1956). Ankara-Konya-Eskişehir Yazilikaya Gezleri. Ankara: Türk Tarih Kurumu.

Arik, Rüçhan. (2000) Kubadabad. İstanbul: Türkiye İş Bankası.

Arik, Rüçhan, & Arik, Oluş. (2008). Treasures of the Anatolian Soil: Tiles of the Seljuk and Beylik Periods. Istanbul: Kale Group Cultural Publications.

Arseven, V. (1955). “Karakurt Hamami.” Turk Folklor Arastirmalari Dergisi VI (77), 1219-1232.

Arundell, F. V. J. (1828). A Visit to the Seven Churches of Asia, with an Excursion into Psidia: Containing Remarks on the Geography and Antiquities of those Countries, a Map of the Author’s Routes and Numerous Inscriptions. London: John Rodwell.

Arundell, F. V. J. (1834). Discoveries in Asia Minor, including a Description of the Ruins of Several Ancient Cities. Vol. I-II. London: Richard Bentley.

Aslanapa, Oktay, & Diez, E. (1955). Türk Sanati. Istanbul.

Aslanapa, Oktay. (1957). “Selçuk Devlet Adamı Mübarüziddin Ertokuş Tarafından Yaptırılan Âbideler.” İslam Tetkikleri Dergisi, II/1, 97-111.

Aslanapa, Oktay. (1971). Turkish Art and Architecture. New York: Praeger.

Aslanapa, Oktay. (1984). Türk Sanati I-II. Başlangicindan Beylikler Devri Sonunda Kadar. Ankara.

Aslanapa, Oktay. (1991). Anadolu'da İlk Türk Mimarisi, Başlangıcı ve Gelişmesi. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yayını.

ASYEP (Anadolu Selcuklu Mimarasi Yapi Enventeri.) (2008-2018). Kültür Bilincini Geliştirme Vakfi. website: http://www.anadoluselcukmimarisi.com.

Atak, Erkan. (2017). “Tokat Çamlibel’deki Türk Dönemi Yapilari.” Akademik Sosyal Araştirmalar Dergisi 54, October 2017, 233-259.

Atasoy, F. (1989). Yükselen Ipekyolu 3 (Rising of the Silk Road). Ankara: Türk Yurdu Yayinlari.

Atçetin, Zeki. (1998). Konya’daki Selçuklu Yapilarinin Osmanlı Devrinde Bakımı ve Kullanılması. Ankara: Türk Tahrihi Kurumu Basimevi.

Aytaç, Ismail. (1997). “Malatya Elbistan Güzergahi ve Kurttepe Hani.” VI Milli Selçuklu Kültür ve Medeniyeti Semineri Bildirileri (16-17 Mayis 1996). Konya: Selçuk Universitesi Selçuklu Arastirmalari Merkezi Yayini, 1997, 35-48.

Aytaç, Ismail. (2001). “Selçuklu Döneminde Malatya-Kahta Kervantolu ve Kervansaraylari.” I. Ululararasi Selçuklu Kültür ve Medeniyeti Kongresi Bildiriler 11-13 Ekim 2000. Konya, Vol. 1, 49-59.

Bahtiyar, Eroğlu, & Yildiz, Esra. (2004). “Antisal Binalarin Yeniden Kullanimi Horozlu Han Örnegi.” Ipek Yolu (August). Konya: Konya Ticaret Odasi, 198.

Baki, Edip Ali. (1952). “Damında Ağaç Biten Selçuklu Abidesi: Çay’da Selçukî Devrinden Kalan Cami ve Kervansaray.” Yeni Meram Gazetesi, 21 (3).

Bakirir, Ömür. (1995). “Anadolu Mimarisinde Yapı Malzemeleri”. IV. Milli Selçuklu Kültür ve Medeniyeti Semineri Bildirileri, 25-26 April, 1994. Konya.

Bakırer, Ömür. (1996). Anadolu Selçuklu Dönemi Yapi Kitabeleri. V Milli Selçuklu ve Kültür Medeniyeti Semineri Bildirileri. Konya, 37-51.

Bakirir, Ömur. (2002). “From Brick to Stone: Continuity and Change in Anatolian Seljuk Architecture.” Turks: Middle Ages. Istanbul: Yeni Türkiye, 729-736.

Bakirir, Ömür and Scott Redford (2017). “The Kubadabad Plate: Islamic Gilded and Enameled Glass in Context,” Journal of Glass Studies, 59, 171-191.

Bar Hebraeus (Gregory Abu’l Farac). (1999). Abu’l Farac Tarihi. Ankara.

Bar Hebraeus (Gregory Abu’l Farac). (2003). E. A. Wallis Budge, trans. The Chronography of Gregory Abu’l Faraj. Piscataway, NJ.

Barth, H. (1860). Reise von Trapezunt durch die nördliche Hälfte-Klein Asiens nach Scutari im Herbst, 1858. Gotha: J. Perthes, 70.

Baş, Ali. (1989). Beylikler Dönemi Hanlari. (Hans of the Principalities Period). SÜ, SBE.

Baş, Ali. (1998). “Anadolu Selçuklu Dönemi Konya Kervansarayları.” Çekül Sanatsal Mozaik, vol. 3/33, 60- 69.

Baş, A. (2001a). “Konya-Hatunsaray-Seydişehir Kervanyolu Uzerine Düşünceler”. V. Milli Selçuklu Kültür ve Medeniyet Semineri Bildirleri. Konya: Selçuk Üniv. Selçuk Araştırmaları Merkezi Yayını, 141-168.

Baş, Ali. (2001b). “Bilinmeyen Bir Selçuklu Kervansarayı: Yıkık Han. I. Uluslar Arası Selçuklu Kültür ve Medeniyeti Kongresi-Bildiriler I (11-13 Ekim 2000). Konya: Selçuk Üniv. Selçuk Araştırmaları Merkezi Yayını, 93-101.

Baş, Ali. (2001c). “Yeni Buluntular Işığında Zazadın Hanı’nın Değerlendirilmesi.” I. Uluslar Arası Selçuklu Kültür ve Medeniyeti Kongresi- Bildiriler I (11-13 Ekim 2000). Konya: Selçuk Üniv. Selçuk Araştırmaları Merkezi Yayını, 101-111.

Baş, Ali. (2007). “Obruk Hanı”, Anadolu Selçuklu Dönemi Kervansarayları. Ankara: Kültür Bakanlığı, 346-357 (includes bibliography).

Baş A. (2010). “Öresun (Tepsi Delik) “Hani’nda Temizlik ve Restorasyon Çalişmalari.” 13. Ortacağ ve Türk Dönemi Kazilar ve Sanat Tarihi Araştirmalari Sempozyumu Birdirileri 14-16 September 2009. Istanbul: Pamukkale Universitesi, 71-73.

Baş A. (2014). “Kayseri Cirgalan Han.” I. Ululuslarasi Selçuklu Semposyumu Selçuklu Tahrihi Kültür ve Medeniyet Bildiriler I, Kayseri. Ankara: Türk Tahri Kurumu, 99-120.

Bayat, Ali Haydar. (1991). “Anadolu Selçuklu Hastane Vakıfiyelerinin Tek Örneği Olarak Sivas Darruşşifası Vakifyesi.” Türk Kültürü Dergisi, v. 333, 5-19.

Bayburtluoğlu, Z. (1993). Anadolu’da Selçuklu dönemi yapi sanatçilar. Ankara, 146-147.

Bayburtluoğlu, Z. (1995). “Caca Oğlu Nureddın’in Vakfıyesinde Adı Geçen Yapılar.” Vakıflar Dergisi, XXV, Ankara, 5-8.

Baydur, Nezahat. (1970). Kültepe (Kaneš) ve Kayseri Tarihi Üzerine Araştırmalar. İstanbul.

Bayhan, Ahmet Ali. (2005). “Adıyaman/Gölbaşı’nda bir Anadolu Selçuklu Kervansarayı: Kamereddin (Derbend Ağzı) Hanı.” Sanat-Atatürk Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Dergisi (7), Erzurum, 1-10.

Bayhan, Ahmet Ali. (2007). “Ak (Goncali) Hanı”, Anadolu Selçuklu Dönemi Kervansarayları. Ankara: Kültür Bakanlığı, 286-303 (includes bibliography).

Baykara, Tuncer. (1985). Türkıye Selçukluları Devrinde Konya. Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı.

Baykara, Tuncer. (1990). Anadolu’nun Selçuklular Devrindeki Sosyal ve Iktisadi Tahrihi Üzerinde Araştimalar. Izmir.

Baykara, Tuncer. (1997). I. Gıyaseddin Keyhüsrev (1164-1211). Ankara.

Bayrak, M. O. (1994). Türkiye Tarihi yerler kılavuzu.

Bayraktar, M. Sami. (2009). Samsun’da Anadolu Selçuklu ve Ilhanli Döneminden Kalan Tarihi Yapilar.” Uluslararasi Sosyal Araştirmalar Dergisi, Vol. 2/7, Spring, 85-118.

Bayram, Sadi, & Karabacak, Ahmet Hamdi. (1981). “Sahip Ata Fahru’d-Din Ali’nin Konya, Imaret ve Sivas Gokmedrese Vakifleri.” Vakiflar Dergisi, v. XIII, 31-61.

Bektaş, C. (1999). Selçuklu Kervansaraylari, Korumalari ve Kullanilmalari Üzerine Bir Öneri = A proposal regarding the Seljuk caravanserais, their protection and use, Istanbul: Yapi-Endustrie Merkezi.

Belke, K., & Restle, M. (1984). Galatien und Lykaonien (Tabula Imperi Byzantini 4). Vienna: Osterreichische Akademi der Wissenschften.

Bell, G. (2014). Gertrude Bell Archives. www.gerty.nlc.ac.uk.

Berkol, Feramuz. (1973). "Türk Han ve Kervansarayları ve Bugün Turizm Hizmetinde Kullanılmaları", Vakıflar Dergisi, X, Ankara.

Beyazit M. (2007). “Seyfeddin Kara Sungur: Anadolu Selçuklu Ucunda bir Vali ve Imar Faaliyetleri”. in Uluslararasi Denizli ve Çevresi Tarih ve Kültür Semposzumu. Isparta, 151-158.

Bilici, Z. Kenan (2007). “Şarapsa (Şerapsu) Han”. In Acun, H. Anadolu Selçuklu Dönemi Kervansarayları. Ankara: Kültür Bakanlığı Publications, 392-401 (includes bibliography).

Bilici, Z. Kenan. (2016). Anadolu Selçuklu Çaği Mirası. Mimarı = Heritage of Anatolian Seljuk Era. Architecture. 3 vols. Turkiye Cumhurieyeti Cumhurbaskanligi: Selcuklu Belediyesi.

Binan, C. (1990). 13. Yuzyil Anadolu Kervansaraylari Koruma Ölçütleri üzerine bir Araştirma (Research of the Criteria of Conservation of Anatolian Caravanserais in the 13th Century). PhD Thesis. Istanbul: ITU Fen Bilimeri Enstitusu.

Bittel, K. (1942). Kleinasiatsche Studien. Istanbul: Universum.

Blessing, Patricia. (2014a). “Women Patrons in medieval Anatolia and a discussion of Mahbari Khatun’s Mosque complex in Kayseri.” Belleten 78 (282), August, 475-520.

Blessing, Patricia. (2014b). Rebuilding Anatolia after the Mongol Conquest: Islamic Architecture in the Lands of Rum, 1240-1330. Farnham: Ashgate Publishing (Birmingham Byzantine and Ottoman Studies; 17).

Bozcu, M. M. (2013) Burdur Ilinde Türk Mimarisi: Selculku, Beylikler ve Osmanli Eserleri. Burdur: Burdur Ticaret ve Sanayi Odasi.

Bozer, Rüstem. (2007). “Eğirdir Han”. In Acun, H. Anadolu Selçuklu Dönemi Kervansarayları. Ankara: Kültür Bakanlığı Publications, 236-253 (includes bibliography).

Branning, K. (2010). Yes, I would Love another Glass of Tea. Clifton, NJ, Blue Dome Press, 2010.

Branning, K. (2014). Moon Queen. Clifton, NJ: Blue Dome Press.

Brant, J. (1841). Notes of a Journey through a Part of Kurdistan in the Summer of 1838. London: Royal Geographic Society.

Bueno, Samuel Márquez, Gurriarán Daza, Pedro, Martínez Núñez, María Antonia. (2024). Puertas de Corona (Taç Kapi) silŷūqíes: un camino de ida y vuelta entre Konya y Sultanhanı (Turquía), a la luz de la arqueología de la arquitectura y de la epigrafía. Arqueología y Territorio Medieval 31, 2024.

Burgu, Yavuz Selim. (2011). Anadolu Selçukluları Alâeddin Keykubad ve Zamanı. Istanbul: Selenge Yayınları.

Cahen, Claude. (1968). Pre-Ottoman Tukey: A general survey of the material and spiritual culture and history, c. 1071-1330. New York: Taplinger Publishing Company.

Cahen, Claude. (2001). The Formation of Turkey: The Seljukid Sultanate of Rum: Eleventh to Fourteenth Century. New York.

Carver, R., & Ramsaye, T. (1925). Grass: A Nation's Battle for Life [Film].

Çayci, Ahmet. (2003). “Elikesihan ve Zaviyesi.” Sanat Tarihi Dergisi, XII, 55-76.

Çayirdağ, Mehmet. (1984). “Kayseri'de Selcuklu ve Beylikler Donemine Ait Bazi Kitabe ve Mezartaslari.” Tarih Dergisi, Prof. Dr. M. C. Sehabettin Tekindag Hatira Sayisi, XXXIV, 495-532.

Çayırdağ, Mehmet. (2001). Kayseri tahrihi araştirmalari. Kayseri, 35.

Çayirdağ, Mehmet. (2015). “Cirgalan Han.” Kayseri Ansiklopedisi, vol.1. Kayseri: Kayseri Büyükşehir Belediyesi.

Cezar, Mustafa. (1981). “Türk Tahrihinde Kervansaray.” VIII Türk Tarih Kongresi Kongreye Surulan Bildirler, Ankara 11-15 September 1976, vol. II. Ankara, 933.

Childs, W. J. (1917). Across Asia Minor on Foot. Edinburgh: Blackwood.

Cholet, Armand Pierre de. (1892). Voyage en Turquie d’Asie. Paris: E. Plon.

Combe, Etienne, Sauvaget, Jean, & Wiet, Gaston (Eds.).Répertoire chronologique d’épigraphie arabe. (1931-1991). Cairo: Institut Français d’archéologie, 18 vols.

Constable, Olivia Remie. (2003). Housing the Stranger in the Mediterranean World: Lodging, Trade and Travel in Late Antiquity and the Middle Ages. Cambridge: Cambridge University Press.

Corancez, Louis-Alexandre de. (1816). Itinéraire d’une partie peu connue de l’Asie Mineure. Paris: Renouard.

Cramer, J.-A. (1832). A Geographical and Historical Desription of Asia Minor with a Map. Oxford: Oxford University Press, 161.

Crane, H. G. (1993). “Notes on Saldjuq Architectural Patronage in Thirteenth-Century Anatolia”, Journal of the Economic and Social History of the Orient, 36 (I) (1993), pp. 1-57.

Cuinet, V. (1891). La Turquie d'Asie, v. I-4. Paris: Ernest Leroux.

Davis, E. J. (1874). Anatolica: or, the Journal of a Visit to some of the Ancient Ruined Cities of Caria, Phrygia, Lycia and Pisidia. London: Grant, 114.

Dédéyan, Gérard, ed.  (1980). La Chronique attribuée au connetable Smbat. Paris.

Demir, Ataman. (1986a). "Anadolu Selçuklu Hanları, Zazadin Han-Sadeddin Köpek Hanı", İlgi, 44, 26-31.

Demir, Ataman. (1986b). “Anadolu Selçuklu Hanları. Kuruçeşme Han ”, İlgi, 47, 24- 27.

Demir, Ataman. (1986c). "Anadolu Selçuklu Hanları. Konya-Beyşehir Arasında Kuruçeşme Hanı", İlgi, 47, 24-27.

Demir, Ataman. (1986d). "Anadolu Selçuklu Hanları. Obruk Han", İlgi, 45, 10-14.

Demir, Ataman. (1986e). "Anadolu Selçuklu Hanları. Kızılören Hanı", İlgi, 46, 8-13.

Demir, Ataman. (1987a). "Anadolu Selçuklu Hanları. Alara Han", İlgi, 51, 18-23.

Demir, Ataman. (1987b). "Anadolu Selçuklu Hanları. Horozlu Han", İlgi, 49, 17-22.

Demir, Ataman. (1987c). "Anadolu Selçuklu Hanları. Kadın Han", İlgi, 48, 14-17.

Demir, Ataman. (1987d). "Anadolu Selçuklu Hanları. Şarapsa Han", İlgi, 50, 24-28.

Demir, Ataman. (1988a). "Anadolu Selçuklu Hanları. Evdir Han", İlgi, 53, 13-17.

Demir, Ataman. (1988b). "Anadolu Selçuklu Hanları. Kırkgöz Han", İlgi, 54, 17-20.

Demir, Ataman. (1988c). "Anadolu Selçuklu Hanları. Kargı Han", İlgi, 52, 8-11.

Demir, Ataman. (1988d). "Anadolu Selçuklu Hanları. Susuz Han", İlgi, 55,15-19.

Demir, Ataman. (1989a). "Anadolu Selçuklu Hanları. İncir Han", İlgi, 56, 8-12.

Demir, Ataman. (1989b). "Anadolu Selçuklu Hanları. Akhan 'Denizli' ", İlgi, 57, 9-13.

Demir, Ataman. (1989c). "Anadolu Selçuklu Hanları. Çardak Han" İlgi, 58, 20-23.

Demir, Ataman. (1990a). "Anadolu Selçuklu Hanları. Altınapa Han", İlgi, 61, 24-27.

Demir, Ataman. (1990b). "Anadolu Selçuklu Hanları. Ertokuş Han", İlgi, 60, 22-25.

Demirci, Doğan. (2007). “Ertokuş Han”. In Acun, H. Anadolu Selçuklu Dönemi Kervansarayları. Ankara: Kültür Bakanlığı Publications, 122-139 (includes bibliography).

Deniz, Bekir. (2007a). “Ağizkara Han”. Acun, H. Anadolu Selçuklu Dönemi Kervansarayları. Ankara: Kültür Bakanlığı Publications, 320-345.

Deniz, Bekir. (2007b). “Alay Han” Anadolu Selçuklu Dönemi Kervansarayları. Ankara: Kültür Bakanlığı, 51-75 (includes bibliography).

Denknalbant, Ayşe. (2007). “Anadolu Selcuklu Donemi Mihraplari Içinde Yeni bir Örnek: Kirşehir Kesikköprü Kervansarai Mihrab”. İnternational Symposium on Turkish Art and Archaeology (in Honor of Rüçhan Arık-M.Oluş Arık), 25-27 April 2007. Konya, 273-289.

Dentaş, Mustafa. (2007). “Karatay Hanı”, Anadolu Selçuklu Dönemi Kervansarayları. Ankara: Kültür Bakanlığı, 358-379 (includes bibliography).

Divarci, Ibrahim. (2017). Kervan: Kadim Medeniyeti’nin Yol Hikayesi [film in 12 episodes], Konya.

Division, G. B. (1919). A Handbook of Asia Minor. London: Naval Staff Intelligence Department.

Doğan, N. Ş. (1994). Konya’dan Antalya-Alanya’ya Uzanan Kervan Yollari Hakkinda Bazi Görüşler. 4. Alanya Tarih ve Kültür Semineri. Alanya, 381-386.

Doğan, N. Ş. (2010). “Selçuklu Döneminde Siyasi ve Bani Kimliği ile Mübarizeddin Ertokuş.” Edebiyat Fakültesi Dergisi 27(1), 231-251.

Duggan, T. M. (2007). “A 13th century profile portrait seal depiting the face of the Rum Seljuk Sultan Alaed-Din Keykubat I (1220-27) from Antalya Province – precedents and possible influence.” Adalya X, 309-349.

Duggan, T. M. (2016). “The Lycian Port of Patara and its Environs during the 13th and 14th centuries.” Phaselis (2), 9-29.

Duggan, T. M., & Aygün, Ç. A. (2015). “The Medieval and Later Port of Myra/Stamira.” Harbors and Harbor Cities in the Eastern Mediterranean from Antiquity to the Byzantine Period (19), 245-269.

Duran, Remzi. (2007). “Altinapa Hanı”, Anadolu Selçuklu Dönemi Kervansarayları. Ankara Kültür Bakanlığı, 76-87 (includes bibliography).

Durand-Guédy, David. Turco-Mongol Rulers, City and City Life. Leiden & Boston: Brill.

Durukan, Aynur. (1993). “Ak Han’ın Süsleme Programı”, Güner İnal’a Armağan. Ankara,143-160.

Durukan, Aynur. (2007a). “Aksaray Sultan Hanı”, Anadolu Selçuklu Dönemi Kervansarayları. Ankara Kültür Bakanlığı, 140-159 (includes bibliography).

Durukan, Aynur. (2007b). “Selçukluar Döneminde Ticaret Hayati ve Antalya”. Antalya III. Selçuklu Semineri Bildirileri 10-11 Şubat Valiliği, Antalya, 51-59.

Duymaz, Şevki. “Ortaçağ Türk Arkeolojisi Araştırmalarında Bir Kervansaray Örneği Olarak Susuz Han", İnternational Symposium on Turkish Art and Archaeology (in Honor of Rüçhan Arık-M.Oluş Arık), 25-27 April 2007. Konya, 313-319.

Duymaz, Şevki. (2007). “Susuz Han”. In Acun, H. Anadolu Selçuklu Dönemi Kervansarayları. Ankara: Kültür Bakanlığı, 272-285 (includes bibliography).

Eflaki [Ahmet Eflaki] (1964). Ariflerin Menkibeleri (Manakib ul Arifin) [Legends from the Wise Men]. Istanbul.

Ekeş, A. (1996). Furunze’nin Turkiye Anilari. Istanbul.

Ekinci, H. (2016). “Incir Han 2014.” Yili Kazi Raporu, 24. Muze Kurtarma Kazilan Sempozyunu, March 2015. Ankara: Kültür Varliklari ve Muzeler Genel Müdürlügü, 133-148.

Eravşar, Osman. (2000). Seyahatnamelerde Kayseri. Kayseri: Kayseri Ticaret Odasi.

Eravşar, Osman. (2005). Tokat Tahrihi Su Yapilari. Konya: Arkeoloji ve Sanat Yayinlari.

Eravşar, Osman. (2007). “Evdir Hanı”, Anadolu Selçuklu Dönemi Kervansarayları. Ankara: Kültür Bakanlığı, 418-433 (includes bibliography).

Eravşar, Osman. (2007). “Anatolia-Syria Caravan Road and Menzil Caravanserais in the 13th century.” ARAM. Oxford: University of Oxford Oriental Institute.

Eravşar, Osman. (2008). “Kayseri-Sivas Kervanyolu.” Hanlar Kervansaraylar Geleneksel ve Modern Mimaride Taş Semposyumu. Antalya: Antalya Mimarlar Odasi, 331-337.

Eravşar, Osman. (2011). Anadolu Selçuklu Kervansaraylari. Istanbul: Atlas Ozel Koleksyon.

Eravşar, Osman. (2016). “The Using of Spolia Materials as Decoration Element in Seljuk Art.” 18th Symposium on Mediterranean Archaeology, Wroclaw, 24-26 April 2016. Oxford: Archaeopress.

Eravşar, Osman. (2017). Yollarin Taniklari (Witnesses of the Way). Konya.

Eravşar, Osman, & Mert, H. (2003). “Bolvaddin’deki Kirkgöz Köprüsü ve Yapi Tahrihi”. Selçuk Universitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (9). Konya, 581-601.

Eravşar, Osman, & Yavuz, A. T. (2007). “Kayseri- Elbistan Kervanyolu”. Konya Kitabi X. Konya: Konya Ticaret Odasi ve Selcuk Universitesi.

Eravşar, Osman, & Yavuz, A. T. (2010). Ortacağda Küzey Anadolu Yollari ve Yol Üstü Kurluşlari. 109K369 Tubitak Projesi Sonuç Raporu. Konya: ULAKBIM.

Eravşar, Osman, & Yavuz, A. T. (2013). Toprak, G. M. “Ortacağda Küzey Anadolu Yollari ve Yol Üstü Kurluşlari. 109K369 Tubitak Projesi Sonuç Raporu.” Konya: ULAKBIM.

Erdmann, Kurt. (1952). “Beobachtungen auf einer Reise in Zentralanatolien im Juli 1953”. Archaeologisher Anzeiger, 160-207.

Erdmann, Kurt. (1955). “Notizen sum inneranatolischen Karavansaray beobachtungen auf einer reise im Juli 1953.” In Kunst des Orients II. Weisbaden: Franz Steiner Verlag, 5-29.

Erdmann, Kurt. (1959). “Der Kargi Han bei Alanya.” Kunst des Orients 3, 5-15.

Erdmann, Kurt. (1961). Das Anatolische Karavansaray des 13. Jahrhunderts, vol 1. Berlin.

Erdmann, Kurt. (1962). "Das Selschukische Kervansaray", Zeitschrift für Kulturaustausch, 12, 163-169.

Erdmann, Kurt, & Erdmann, Hannah. (1976). Das Anatolische Karavansaray des 13. Jahrhunderts, vol. 2-3. Berlin.

Erken, S. (1972). Türkiye’de Vakif Abideler ve Eski Eserler. Vol. 1. Ankara: Vakiflar Genel Müdürü.

Erketlioğlu, Halit. (2001). Kayseri Kitabeleri. Kayseri.

Erkiletlioğlu, H., & Güler, O. (1996). Türkiye Selçuklu Sultanlara ve Sikkeleri. Kayseri, Erciyes Universitesi Yayinlari.

Erkiletlioğlu, H. (2006). Geniş Kayseri Tarihi. Kayseri.

Ersoy, Bozkurt. (1995). “Osmanli Öncesi Anadolu Kervanyollari ve Üzerindeki Kervansaraylar.” Kültür ve Sanat (25), 22-26.

Ersoy, Bozkurt. (1996). “Witness of the Past: Caravanserais”, in Along Ancient Trade Routes: Seljuk Caravanserais and Landscapes in Central Anatolia, Belgium, 50–78.

Erten, F. (1940). Antalya Vilayet Tarihi. Istanbul.

Ertuğ, Ahmet. (1991). The Seljuks: A Journey through Anatolian Architecture. Istanbul.

Eskikurt, A. (2014). "Ortaçağ Anadolu Ticaret Yollari." (Medieval Anatolian Trade Roads). Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Muğla.

Eyice, S. (1971). Kirşehir'de Kalender Baba Ilicasi. Istanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih Enstitüsü Dergisi (2), 229-254.

Ferit, M., & Mesut, M. (1934). Selçuk Veziri Sahip Ata ile Oğullarinin Hayat ve Eserleri. Istanbul: Türkiye Matbaasi.

Findik, Nurşen Özkul. (2007). “Hekim Hanı”, Anadolu Selçuklu Dönemi Kervansarayları. Ankara Kültür Bakanlığı, 104-121 (includes bibliography).

Fletcher, Banister. (1975). A History of Architecture. New York: Charles Scribner’s Sons.

Flood, Finbarr B. (2006). “Image against Nature: Spolia as Apotropaia in Byzantium and the dar al-Islam” The Medieval History Journal, vol. 9/1, 143-166.

Francopan, Peter. (2017). The Silk Roads: a New History of the World. New York: Vintage Books.

French, D. (1989). “The so-called Ceneviz Yolu.” Anatolia and the Ancient Orient Studies in Honor of Tahsin Özgüç. Ankara, 143-148.

French, David. (2012-2016). Roman Roads and Milestones of Asia Minor. 4 vols. Ankara: The British Institute at Ankara. Available at https://biaa.ac.uk/publications/item/name/electronic-monographs

Gabriel, Albert. (1929). “Les Antiquités turques d’Anatolie.” Syria 10.

Gabriel, Albert. (1931). Monuments turcs d'Anatolie, I, II. Paris: Ed. De Boccard.

Gierlichs, J. (1996). Mittelalterliche Tierreliefs in Anatolien und Nordmesopotamien. Tübingen: Ernst Wasmuth.

Godard, A. (1962). L’Art de l’Iran. Paris.

Göncer, S. H. (1933). “Uç Turk Mimari ve Eserleri: Oğul Beg.” Taşpinar I (9). Kayseri, 207-218.

Gonzalez de Clavijo, Ruy. (1859). Narrative of the Embassy of Ruy Gonzalez de Clavijo to the Court of Timour, at Samarcand, A.D. 1403-6. Clements R. Marham, trans. London: Hakluyt Society.

Görür, Muhammet. (2007). “Anadolu Selçuklu Dönemi Kervansaraylari Kataloğu.” Acun, H. Anadolu Selçuklu Dönemi Kervansaraylari. Ankara: Kültür ve Turizm Bakanliği, 473-529.

Grabar, O., & Hill, D. (1965). Islamic Architecture and its Decoration. London.

Gündoğdu, Hamza. (1998). “Köprüköy Hani”. Ataturk Universitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü Dergisi 4, 79-90.

Gündoğdu, Hamza. (2007). “Iğdir Hanı”, Anadolu Selçuklu Dönemi Kervansarayları. Ankara: Kültür Bakanlığı, 402-415 (includes bibliography).

Gündüz, Sema. (1999). “Merkez Bucaği-Kalkan Köyü-Kantarma Mezrasi Hani.” Birecik, Halfet, Suruç, Bozova Ilceleri ile Rumkale’deki Taşinmaz Kültür Varliklari. Ankara, 318-325.

Hacıgökmen, M. A. (2004) “Şarabsa Hani ve Banisi. ” Alanya Tarih ve Kültür Seminerleri 3. Alanya, 441-445.

Halici, Nevin. (2005). Sufi Cuisine. London: Saqi.

Halici, Nevin. (2015). Selçuklu Dönemi Mutfaği. Konya: Selçuklu Belediyesi Yayinlari.

Halil, E. B. (1922). Die seldschukischen Hane in Anatolien. TOEM.

Halil, E. B. (1923). Einige Islamische Denkmäler Kleinasiens. Studien zur Kunst des Ostens.

Hamilton, W. (1842). Researches in Asia Minor, Pontus and Armenia, with some Account of their Antiquities and Geology. London: J. Murray.

Hatlie, P. (1996). “The Politics of Salvation: Theodore of Stoudios on Martyrdom (“Martyrion”) and Speaking out (“Parrhesid”).” Dumbarton Oaks Papers (50), 263-287.

Heberdey, R.,Wilhelm, A. (1896). Reisen in Kilikien, ausgefuhrt 1891 und 1892. Vienna: Verlag der Oesterreichischen Akademie der Wissenschaften.

Heritage of the Great Seljuks. [s.d.] Konya: Selçuk Belediyesi. Website: http://www.selcuklumirasi.com/

Heyd, W. (1936). Histoire du commerce du Levant. Leipzig: Harrassowitz, 1936.

Hild, F. (1977). Das byzantinische Strassensystem in Kappadokien. Vienna: Verlag der Oesterreichischen Akademie der Wissenschaften.

Hild, F., & Restle, M. (1981). Tabula Imperii Byzantini 2 Kappadokien. Vienna: Verlag der Oesterreichischen Akademie der Wissenschaften.

Hill, Derek, & Grabar, Oleg (Eds.) (1964). Islamic Architecture and its Decoration, AD 800-1500: A Photographic Survey. Chicago: University of Chicago Press.

Hillenbrand, Carole. (1999). The Crusades: Islamic Perspectives. Edinburgh: Edinburgh University Press.

Hillenbrand, C. (2005). “Ravandi, the Seljuk court at Konya and the Persianisation of Anatolian cities.” Mésogeios 25-26, 157-169.

Hillenbrand, R. (Ed.) (1994). The Art of the Saljuqs in Iran and Anatolia. Proceedings of a Symposium held in Edinburgh in 1982.

Hillenbrand, R. (1994). Islamic Architecture: Form, function and meaning.

Hillenbrand, R. (1999). Islamic Art and Architecture. London.

Hillenbrand, R. (2016). “Brick vs. Stone: Seljuq Architecture in Iran and Anatolia.” In Ismail K. Poonawala, ed. Turks in the Indian Subcontinent, Central and West Asia. Oxford: Oxford University Press, 105-43.

Hogarth, D. G. (1893) Modern and Ancient Roads in Eastern Asia Minor. London: Royal Geographical Society.

Holzmeister, G., Fahmer, R. (1895). Bilder aus Anatolien, Hölen une Hane in Kappadokien. Vienna.

Huart, Clément. (1895). Epigraphie arabe d’Asie mineure. Paris: Lemaire.

Huart, Clément. (1967). Kervan [Caravan]. In Islam Ansiklopedisi [Encyclopedia of Islam], vol. 6. Istanbul, 597.

Huart, Clément. (1987). Konya, la ville des dervishes tourneurs: souvenirs d’un voyage en Asie Mineur. Paris: Plon.

Ibn Hurdazbih. (2008). Yollar ve Ülkeler Kitabi (The Book of Routes and Kingdoms). Trans. Murat Ağari. Istanbul: Kitabevi Yayinlari.

Ibni Bibi. (1996). El Evamirü'l-Ala'iye, Fi'l-Umuri'l-Alai'iye (Selçuk Name), trans. Mürsel Öztürk. Istanbul.

Ilgar, Y., & Karazeybek, M. (2005). “Afyonkarahisar’da Camii ve Mescitler.” Afyon Kütüğü, Afyon: AKÜ, vol. 1, 327.

Ilter, İsmet. (1969). Tarihi Türk Hanları. Ankara: Karayolları Genel Müdürlüğü Publications.

Inal, G. (1971). “Susuz Han'daki Ejderli Kabartmanin Asya Kültür Çevresi Içindeki Yeri”. Sanat Tahrihi Yilligi (4), 153-181.

Jerphanion, G. de. (1928). Mélanges d’archéologie anatolienne. Mélanges de l’Université Saint-Joseph, tome 13. Beirut.

Johansen, Else Marie. (2016). Rumselcuk Caravanserais of Anatolia: Architectural Research of six caravan stations from the 13th century situated on the medieval trade routes. Copenhagen: The Dreyer's Fund.

Kalendar, Ashkharbek. (1994). Armenia from the Stone Age to the Middle Ages. Translated by V.G. Gurxzadyan. Paris, 73-74.

Kalyon, M. (2000). Kütahya'da Selçuklu-Germiyan ve Osmanli Eserleri. Kütahya Belediyesi Kültür.

Karaçağ, Abdullah. (2007). “Avanos Sarı Han”, in Acun, H. Anadolu Selçuklu Dönemi Kervansarayları. Ankara: Kültür Bakanlığı, 210-235 (includes bibliography).

Karamağaralı, Haluk. (1982). “ Sahib Ata Camii’nin Restitüsyonu Hakkında Bir Deneme” Rölöve ve Restorasyon Dergisi (3). Ankara, 49-75.

Karaoğlu, A. Zeynep. (2001). “Konya Yakindaki Kizilören Han’in Tanitimi ve Değerlendirilmesi.” I. Ululararasi Selçuklu Kültür ve Medeniyeti Kongresi Bildiriler 11-13 Ekim 2000, vol. 1. Konya, Selçuk Üniv. Selçuk Araştırmaları Merkezi Yayını, 461-475.

Karatayev, O. (2013). “Tarbagatay Kirgizlari ve Kokeni.” Siberian Studies I (13), 1-16.

Karpuz, Haşim. (1989). “Sahip Ata’nin Yaptirdiği Işakli Han.” Antalya 3, Selcuklu Semineri Bildikeri. Istanbul.

Karpuz, Haşim. (1993). “Konya Dokuzun Hani Kazi Restorasyon Çalişmalari”. XIV Kazi Sonuçlari Toplantisi, Ankara.

Karpuz, Haşim. (2007). “Kizilören Hanı”, Anadolu Selçuklu Dönemi Kervansarayları. Ankara Kültür Bakanlığı, 88-103 (includes bibliography).

Karpuz, Haşim, Kuş, Ahmet, Dıvarcı, I., & Şimşek, F. (2008). Anadolu Selçuklu Eserleri.

Kaymaz, Nejat. (1970). Pervane Muinüddın Süleyman. Ankara.

Kiepert, Richard. (1902-1906). Karte von Kleinasien, in 24 Blatt bearbeitet. Berlin: Dietrich Reimer.

Kinneir, J. M. (1818). Journey through Asia Minor, Armenia and Kooridistan in the years 1813 and 1814, with Remarks on the Marches of Alexander and the Retreat of the Ten Thousand. London: J. Murray.

Koman, M. (1941). “Karatay Kervansarayı.” Konya 35/5, 3026-3033.

Kongaz, Gülcam. (2015). İhtişamlı bir imparatorluk görkemli bir miras: Selçuklular. Istanbul: Türk ve İslam Eserleri Müzesi.

Konyalı, İ. H. (1946). Alanya (Alaiyye). Istanbul.

Konyalı, İ. H. (1964). Abideler ve Kitabeleri ile Konya Tarihi. Istanbul.

Konyalı, İ. H. (1974). Abideleri ve Kitabeleriyle Niğde Aksaray Tarihi I, Istanbul.

Köprülü, Mehmed Fuat. “Ribatlar”, Vakıflar Dergisi II, Ankara 1942.

Köprülü, Mehmed Fuad. The Seljuks of Anatolia: their history and culture according to local Muslim sources. Translated and edited by Gary Leiser. Salt Lake City: University of Utah Press, 1992.

Köymen, Mehmet Altan. Türkiye Selçuklu Devletinin Ekonomik Politikasi. Ankara, 1987.

Kuban, Doğan. (1955). Anadolu Türk Mimarisi Tarihi. İstanbul, 1955.

Kuban, Doğan. (2002a). “Kervansaraylar.” Selçuklu Cağinda Anadolu Sanati, Istanbul, Yapi Kredi Yayinlari, 227-250.

Kuban, Doğan. (2002b). Selçuklu Çağında Anadolu Sanatı. Istanbul: Yapı Kredi Yayinlari.

Kühnel, Ernst. (1931). Conia, II, London.

Kunduracı, O. (2001)"Kubadabad-Alanya Selçuklu Kervan Yolu Güzergahı Üzerine Yeni Araştırmalar-I”, I. Uluslar Arası Selçuklu Semineri Bildirileri, Konya.

Kuran, A. (1969). Anadolu Medreseleri. Ankara: Türk Tahri Kurumu.

Kuş, Ahmet, Dıvarcı, I., & Şimşek, F. (2005). Konya ve ilçelerindeki Selçuklu Eserleri. Konya: Selçuklu Belediyesi Kultur Yayinlari.

Kutlu, Mehmet. (2009) Seljuk Caravanserais in the Vicinity of Denizli: Hanabad (Çardakhan) and Akhan. Ankara: Bilkent University Department of Archaeology and History.

Kuyulu, İ. (1996). “Anadolu Selçuklu Kervansarayları ile Orta Asya Kervansaraylarının Karşılaştırılmasına Yönelik Bir Deneme”, Sanat Tarihi Dergisi, VIII, 51–79.

La Boullaye-Le Gouze, François de. (1653). Les Voyages et observations du Sieur de La Boullaye le Gouze, gentilhomme angevin. Paris: G. Clousier, 1653.

Lanckoronski, K. (1890-92). Städte Pamphyliens und Pisidiens. Vienna: F. Tempsky.

Lange, Christian, Mecit, Songül. (2012). The Seljuqs: Politics, Society and Culture. Edinburgh.

Leiser, Gary. (1998) “Observations on the Lion and Sun Coinage if Ghiyath al-Din Kay-Khusraw II.” Mésogeios 2, 96-114.

Lloyd, Seton, Rice, D. Storm.(1958) Alanya (Ala'iyya). London: British Institute of Archaeology at Ankara.

Luther, U. M. (1989). Historical Route Network of Anatolia: 1550s to 1850’s. Ankara: Türk Tarih Kurumu.

Macqueen, J. C. (1986). The Hittites and their Contemporaries in Asia Minor. London: Thames & Hudson.

Mandel, Gabriel. (1988) I Caravanserragli Turchi. Bergamo: Lucchetti.

Matrakchi, N. S. (1976). Beyhan-i Menzil-i Sefer-i Irakeyn. Ankara, Turk Tarih Kurumu.

McClary, Richard P. (2014). “Brick Muqarnas on Rum Saljuq Buildings: the Introduction of an Iranian decorative technique into the architecture of Anatolia”. Kunsttexte.de, 3, www.kunsttexte.de

McClary, Richard P. (2015) "The Reuse of Byzantine Spolia in Rum Saljuk Architecture”. Bfo-journal 1, 14-22.

McClary, Richard P. (2016) Rum Seljuq Architecture 1170-1220: The Patronage of Sultans. Edinburgh: Edinburgh University Press.

Mecit, S. (2014). The Rum Seljuqs: Evolution of a Dynasty. London.

Meinecke, Michael. (1976). Fayencedekorationen seldschukisher Sakralbauten in Kleinasien. 2 vols. Tübingen.

Moltke, H. (1942). Briefe über Zustände und Begebenheiten in der Türkei aus den Jahren 1835 bis 1839. Munich: Langen Müller.

Mordtmann, A. D., & Babinger, F. (1995). Anatolien: Skizzen und Reisebriefe aus Kleinasien, 1850-1859. Frankfurt: Goethe University.

Müderrisoğlu, Fatih. (1991) “Afşin-Eshab-ı Kehf Külliyesi Hanı”, Kültür ve Sanat, 3/10, 12-15.

Müller, K. (1920). Die Karawanserai im Vorderen Orient. Berlin.

Nahmer, Ernst von der. (1904). Vom Mittelmeer zum Pontus. Berlin.

Nasir-i Khusraw. (1881). Sefer nameh; relation du voyage de Nassiri Khosrau en Syrie, en Palestine, en Égypte, en Arabie et en Perse, pendant les années de l'Hégire 437-444 (1035-1042). Charles Henri Auguste Schefer (ed). Paris: E. Leroux, 19-31.

Naumann, E. (1996) “Seldschukische Baudenkmäler in Kleinasien”. Südddeutsche Bauzeitung (Sep-Abdr).

Oberhummer, Roman, & Zimmerer, Heinrich. (1899). Durch Syrien und Kleinasien: Reiseschilderungen und Studien. Berlin: D. Reimer (E. Vohsen).

Ögel, Semra. (1971). “Anadolu Selçuk Mimarisinde Aslan Figürü” in Anatolia 13, 1-64.

Ögel, Semra. (1971). Türk Mitolojisi. Ankara.

Ögel, Semra. (1966). Anadolu Selçuklarin Taş Tezyinati. Ankara: Turk Tahri Kurumu Yayini.

Ögel, Semra. (1987). Anadolu Selçukluları'nın Taş Tezyinatı. Ankara: Türk Tarik Kurumu.

Ögel, Semra. (1994). Anadolu’nun Selçuk Çehresi. Istanbul.

Olivier, G. A. (1808). Reise durch Persien und Kleinasien. Leipzig.

Öney, Gönül. (1968). “Anadolu Selçuk Mimarisinde Antik Devir Malzemesi.” Anadolu XII, 17-38.

Öney, Gönül. (1970).“Anadolu Selçuk Mimarisinde Boğa Kabartmalari.” Belleten 34 (133) 83-100.

Öney, Gönül. (1971). “Anadolu Selçuk Mimarisinde Alsan Figuru.”Anatolia 13, 1-64.

Öney, Gönül. (1978). Anadolu Selçuklu Mimarisinde Süsleme ve El Sanatlari. Ankara: Turkiye Is Bankasi Kultur Yayinlari.

Önge M. (2007a). "Zazadin Han" in Acun, H. Anadolu Selçuklu Dönemi Kervansarayları. Ankara: Kültür Bakanlığı, 194-209 (includes bibliography).

Önge, Mustafa. (2007b)."Caravanserais as Symbols of Power in Seljuk Anatolia. In: Jonathan Osmond, Jonathan, Cimdina, Ausma (Eds.) Power and Culture: Identity, Ideology, Representation. Pisa: Pisa University Press, 49-69.

Only Seljuk-era bazaar in Anatolia being unearthed. (September 15, 2018). Hurriyet Daily News. Retrieved from: http://www.hurriyetdailynews.com/only-seljuk-era-bazaar-in-anatolia-being-unearthed-136856

Osman, T. (1946). "Selçuklu Kervansaraylari." TKK Belleten X/39, pp. 471-496.

Osten, Hans Henning von der. (1929). Explorations in Hittite Asia Minor, 1927-28. Chicago: Oriental Institute of Chicago.

Osten, Hans Henning von der. (1933). Explorations in Hittite Asia Minor, 1930-31. Chicago: Oriental Institute of Chicago.

Özbek, Ömer. (1976). "Eğirdir Mübarizüddin Ertokuş Kervansarayı", Vakıf Dergisi, XI, 293-311.

Özbek, Yıldıray. (2007). “Tuzhisar Sultan Hanı”, Anadolu Selçuklu Dönemi Kervansarayları. Ankara: Kültür Bakanlığı, 174-193 (includes bibliography).

Özbek, Yıldıray, Arslan, C.(2008). Kayseri Taşinmaz Kültür Varliklari Envanteri. (Vol. 1-3). Kayseri: Kayseri Büyükşehir Belediyesi.

Özergin, M. Kemal. (1959). Anadolu Selçuklulari Çağinda Anadolu Yollari (unpublished thesis). İstanbul : Edebiyat Fakültesi Matbaası, no. 535.

Özergin, M. Kemal. (1965a). “Anadolu’da Selçuklu Kervansarayları”, Tarih Dergisi, XV/20, 141-170.

Özergin, M. Kemal. (1965b). Anadolu’da Selçuklu Kervansarayları. İstanbul : Edebiyat Fakültesi Matbaasi.

Özgüç, Tahsin, & Akok, M. (1956a). “Sari Han”. Belleten 20, 1956, pp. 379-383.

Özgüç, Tahsin, & Akok, M. (1956b). “Ağzıkara Han”, Yıllık Araştırmalar Dergisi [Annual Journal of Research] I 93–104.

Özgüç, Tahsin, & Akok, Mahmut. (1957a). “Afşin Yakınındaki Eshab-ı Kehf Külliyesi”, Yıllık Araştırma Dergisi (II), 77-92.

Özgüç, Tahsin, & Akok, M. (1957b). “Alayhan, Öresunhan ve Hizirilyas Köşkü Iki Selçuklu Kervansarari ve Bir Köşkü.” Belleten 21 (8), 1-84.

Özgüç, Tahsin, & Akok, M. (1958). “Uç Selcuklu Abidesi: Dolay Han, Kesikköprü Kervansarayi ve Han Camii.” Belleten XXII/86, April, 251-259.

Özkarcı, Mehmet. (1996). Afyon-Cay’da Ebu’l Mücahid Yusuf Külliyesi. Ankara: Kültür Bakanliği.

Özkarcı, Mehmet. (2007a). "Ebul-I Mucahid Han" in Acun, H. Anadolu Selçuklu Dönemi Kervansarayları. Ankara: Kültür Bakanlığı, 380-389 (includes bibliography).

Özkarcı, Mehmet. (2007b). "Esab-I Keyf Han" in Acun, H. Anadolu Selçuklu Dönemi Kervansarayları. Ankara: Kültür Bakanlığı, 436-447 (includes bibliography).

Özkarcı, Mehmet. (2014). Turk Kültür Vakiflari Envanteri 51: Niğde. Ankara: Türk Tarih Kurumu.

Özkarcı, Mehmet. (2016). “Kahramanmaraş’ta Selçuklu Mimarisine Bakiş,” Uluslararasi Selçuklu Döneminde Maraş Sempozunu, 17-19 November, 2016, 14-53.

Pace, B. (1926). “Ricerche nella regione di Conia, Adalia e Scalanova.” Annuario della R. Scuola Archeologica di Atene e delle Missioni Italiane in Oriente. Bergamo.

Parkak, Bicer, Ozlem, A., & Kocaturk, Fusun. (2012). “An Examination of the use of the Caravanserai at Cappadocia on the Silk Road: Saruhan Caravanserai.” Archi-Cultural Translations through the Silk Road, 2nd International Conference, Nishinomiya, Japan, 390-394.

Parla, C., & Altınsapan, E. (2008). “Atabek Ayaz ve Figürlü Benzemeleriyle Denizli Çardak Han.” Ataturk Kültür Merkezi Erdem Dergisi (51), 195-215.

Peacock, A. C. S. (2010). “Sinop: A Frontier City in Seljuq and Mongol Anatolia”. Ancient Civilizations from Scythia to Siberia (16), 2010, pp. 103-124, 537.

Peacock, A. C. S. (2013). “Court and Nomadic Life in Saljuq Anatolia”. In David Durand-Guédy, Turco-Mongol Rulers, City and City Life. Leiden & Boston: Brill, 198.

Peacock, A.C.S. (2014). “The Seljuk Sultanate of Rūm and the Turkmen of the Byzantine frontier, 1206–1279”, Al-Masaq: Journal of the Medieval Mediterranean, 26:3, 267-287, DOI: 10.1080/09503110.2014.956476.

Peacock, A. C. S., & Nur Yildiz, Sara (Eds.) (2013). The Seljuks of Anatolia: Court and Society in the Medieval Middle East. London: I.B. Tauris.

Pegolotti, Francesco Balducci. (1936). La Pratica della Mercatura. Evans, Allan (Ed.). Cambridge, MA., The Medieval Academy of America.

Pektaş, Kadir. (2007). “Çardak Han" in Acun, H. Anadolu Selçuklu Dönemi Kervansarayları. Ankara: Kültür Bakanlığı, 160-173 (includes bibliography).

Pektaş, Kadir. (2013). “Çardak ve Çevresindeki Türk Devri Eserleri Üzerine Bir Araştirma.” Ululararasi Sosya Araştirmalar Dergisi, 6 (25).

Pococke, R. (1745). A Description of the East, and some other Countries (vol. 1-2). London: W. Bowyer, 78.

Pope, Arthur Upham, & Ackerman, Phyllis. (Eds). (1938-39). A Survey of Persian Art from Prehistoric Times to the Present. Teheran: Soroush Press.

Redford, S. (1991). “The Alaeddin Mosque.” Artibus Asiae, 51.

Redford, S. (1993). “The Seljuqs of Rum and the Antique,” Muquarnas 10, 148-56.

Redford, S. (2007). “The Kible Wall of the Kargi Hani.” Adalya X. Leiden: Brill, 351-368.

Redford, S. (2008). Landscape and the State in Medieval Anatolia: Seljuk Gardens and Pavilions of Alanya, Turkey. Oxford: Archaeopress.

Redford, S. (2009). "The Inscription of the Kirkgöz Han and the Problem of Textural Transmission in Seljuk Anatolia", Adalya 12, 347-359.

Redford, S. (2012). “Portable Palaces: On the Circulation of Objects and Ideas about Architcture in Medieval Anatolia and Mespotamia.” Medieval Encounters 18, 382-412. (http://booksandjournals.brillonline.com/content/15700674).

Redford, S. (2013) “Paper, Stone, Scissors: ‘Ismat al-Dunya wa’l-Din, ‘Ala’ al-Din Kayqubadh, and the Writing of Seljuk History”. In: Peacock, Andre C.S. and Yildiz, Sara Nur (Eds.) The Seljuks of Anatolia: Court and Society in the Mediaeval Middle East. London, 151-170.

Redford, S. (2015). "Intercession and Succession, Enlightenment and Reflection: The Inscriptional Program of the Karatay Madrasa, Konya" in A. Eastmond, ed. Viewing Inscriptions in the Late Antique and Medieval World. Cambridge:, Cambridge University Press, 148-169.

Redford, S. (2016). “Reading Inscriptions on Seljuk Caravanserais”. Euroasiatica 4, 221-234.

Rennel, J. (1816). Illustrations (chiefly geographical) of the History of the Expedition of Cyprus. London: Nicol, 32.

Rice, Tamara Talbot. (1961). The Seljuks in Asia Minor. London: Thames and Hudson.

Richard, Jean. (2005). Au-delà de la Perse et de l’Arménie: L’Orient latin et la découverte de l’Asie intérieure. Turnhout, Belgium: Brepols.

Riefstahl, R. Meyer. (1931). Turkish Architecture in Southwestern Anatolia. Cambridge: Harvard University Press.

Ritter, C. (1858-59). Kleinasien: teil I-II: Die Erdkunde von Asien. Berlin.

Rogers, J. Michael. (1976). “Waqf and Patronage in Seljuk Anatolia: The Epigraphic Evidence.” Anatolian Studies (26), 69-103.

Rott, H. F. (1908). Kleinasien Denkmaler aus Psidien, Pamphylien, Kappadokien und Lykien. Leipzig: Dieterich.

Roux, J. P. (1970). Les traditions des nomades de la Turquie méridionale. Paris: Adrien-Maisonneuve.

Roux, J. P. (1972). “Le décor animé du caravansérail de Karatay en Anatolie”. Syria 49 (3), 395-96.

Ruggles, D. Fairchild. (2011). Islamic Art & Visual Culture: An Anthology of Sources. New York: Wiley.

Ruysbroeck, Willem van (1990). The Mission of Friar William of Rubruck: His journey to the court of the Great Khan Möngke, 1253-55. Translated by Peter Jackson. London: The Hakluyt Society.

Şahin, Mustafa Kemal. (2006). Geçmişten Geleceğe Samsun. Samsun: Samsun Belediyesi.

Sarre, F. (1896). Reise in Kleinasien. Sommer 1895. Forschungen zur Seldjukischen Kunst und Geographie des Landes. Berlin: Georgraphische Verlagshandlung.

Sarre, Friedrich. (1989). Konya Köşkü. Türk Tarih Kurumu, Ankara.

Sarre, F., Herzfeld, E. (1911-20). Archeaologische Reise im Euphrat und Tigris Gebeit. Berlin.

Sauma, Rabbin. (2014). The Monks of Kublai Khan, Emperor of China: medieval travels from China through Central Asia to Persia and beyond. New introduction by David Morgan; translated by Sir E.A. Wallis Budge. London: I.B. Tauris.

Schoenborn, Julius Augustus. (1849). Einige Bernerkungen über den Zug Alexanders durch Lycien und Pamphylien. Posen: Decker.

Serristori, C. (1834). “Itinéraire de Constantinople à Abouchir, rédigé dans les années 1828 et 1829.” Bulletin de la Société de Géographie (7), 363-364.

Shim, S. (2014). Anadolu Selçuklu Hanlarindan Susuz Han” [doctoral thesis]. Ankara: Hacettepe Universitesi.

Shukurov, R. (2005). “Trebizond and the Seljuks.” Mésogeoios 25-26, 71-136.

Simon de Saint Quentin. (1965). Histoire des Tartares. Richard, Jean (Ed.) Paris.

Sinclair, T. A. (1989). Eastern Turkey: An Architectural and Archeological Survey, volume I-IV. London.

Sönmez, Z. (2008). Başlangicindan 16. Yüzila Kadar Anadolu T Taeschner, Franz. Das Anatolische Wegenetz Nach Osmanischen Quellen: 1. Frankfurt am Main: Institute for the History of Arab.-Islamic Science.

Soyman, F., Tongur, I. (1942). Konya eski eserler klavuzu. Konya.

Sözen, Metin. (1970). “Anadolu Medreseleri – Acik Medreseler”. Selcuklu ve Beylikler Devri, vol. 1. Istanbul.

Sözen, Metin. (1971). Anadolu Kentleri. İstanbul.

Speros Vryonis, J. (1971). The Decline of Medieval Hellenism in Asia Minor and the Process of Islamization from the Eleventh throughthe Fifteenth Century. Berkeley, CA.

Spratt, T. A. B., & Forbes, E. (1847). Travels in Lycia, Milyas and the Cibryatis. Vol. 1. London: John Van Voorst.

Sterrett, J. R. Sitlington. (1888). The Wolfe Expedition to Asia Minor during the Summer of 1885. Boston: Archaeological Institute of America.

Sümer, Faruk. (1985). Yabunlu Pazari, an Important International Fair during the Saljuk Period. Istanbul: Türk Dünyasi Arastirmalari Vakfi.

Sümer, Faruk. (1989). “Eshabu’l Kehf (Yedi Uyurlar).” Türk Dünyasi Araştirmalari Vakfi. Istanbul.

Sunay, Serkan. (2007). “Pazar Hanı”, Anadolu Selçuklu Dönemi Kervansarayları. Ankara Kültür Bakanlığı, 254-271 (includes bibliography).

Taeschner, Franz. (2008). Das Anatolische Wegenetz Nach Osmanischen Quellen: vol. I-II. Frankfurt am Main: Institute for the History of Arab-Islamic Science.

Taşkiran, Zehra Fürüzan. (1986). “Antalya Çevresinde Yer Alan Selçuklu Hanlarindan Evdir Han ve Kirkgöz Han.” Antalya I. Selçuklu Eserleri Semineri, 22-23 Mayis, 1986, Antalya Valiliği. Antalya.

Tavernari, Cinzia. (2017). “Stones for Travellers: Notes on the Masonry of Seljuk Road Caravanserais”. In Blessing, Patricia and Rachel Gosgarian, eds. Architecture and Landscape in Medieval Anatolia, 1100-1500. Edinburgh, 59-91.

Temir, Ahmet. (1989). Kirşehir Emiri Caca Oğlu Nur El-Din’in 1271 Tahrili Arapça-Mogolca Vakifesi. Ankara, TKK.

Texier, C. (1849). Déscription de l’Asie Mineure, 2 vols. Paris.

Togan, N. (1973). “Temür Zamaninda Aristikrat Turk Kadini.” Islam Tetkikleri Dergisi 4 (104), 1973.

Tozer, H. F. (1881). Turkish Armenia and Eastern Asia Minor. London: Langmans & Green.

Tschihatscheff, P. von. (1866). Asie Mineure: déscription physique de cette contrée. Paris: Libraries Théodore Morgand.

Tschihatscheff, P. von. (1867). Reisen in Kleinasien und Armenien. Gotha: Justus Perthes.

Tuncer, Orhan Cezmi. (1997). “Diyarbakir-Bitlis Kervan Yolu ve Üzerindeki Hanlarimiz.” Vakiflar Dergisi, vol. XXV. 9-34.

Tuncer, Orhan Cezmi. (2006). “Kervan Yolları”, Anadolu Selçukluları ve Beylikler Dönemi Uygarlığı (Mimarlık ve Sanat). Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Publication.

Tuncer, Orhan Cezmi. (2007). Anadolu Kervan Yollari. Ankara.

Turan, Osman. (1946). "Selçuklu Kervansarayları.” Belleten, X/39, 471-496.

Turan, Osman. (1947). “Muhabarizeddin Ertokuş ve Vakfiyesi” Belleten 43, vol. 11, 415-429.

Turan, Osman. (1948). “Celaleddin Karatay, Vakiflari ve Vakfiyeleri”. Belleten 45, vol. 12, 17-160.

Turan, Osman. (1947). “Semseddin Altun-aba Vafiyesi ve Hayati.” Belleten 42, vol. 11, 197-252.

Turan, Osman. (1965). Selçuklular Tarihi ve Turk-Islam Medeniyeti. Istanbul.

Turan, Osman. (1971). Selçuklular ve Islamiyet. Istanbul.

Turan, Osman. (2004). Selçuklular Zamaninda Türkiye. Istanbul.

Türk Dünyası Kültür Atlası: Selçuklu Dönemi = A Cultural Atlas of the Turkish World: The Seljuk Period. (1997). 2 vols. Istanbul: Turkish Culture Service Foundation.

Turks: Middle Ages. (2002). Istanbul: Yeni Türkiye.

Ugur, M. Ferit, Koman, M. Mesut. (1941).“Karatay Kervansarayi” in Konya 35, 3027.

Ülgen, A. S. (1942). “Kirşehirde Türk Eserleri” Valiflar Dergisi (2), 254-356.

Uluçam, Abdüsselam. (1996). “Konya-Eğirdir Kervan yolunun Bilinmeyen Bölümü.” V. Milli Selçuklu Kültür ve Medeniyeti semineri Bildirileri, 25-26 Nisan 1995. Konya: P.Ü. Basımevi, 85- 94.

Ünal, Rahmi Hüseyin. (1960-70). "Iğdır Yakınlarında Bir Selçuk Kervansarayı ve Doğubeyazıt-Batum Kervanyolu Hakkında Notlar."Sanat Tarihi Yıllığı, III, 7-15.

Ünal, Rahmi Hüseyin. (1970). “Iğdir Yakinlarinda bir Selçuklu Kervansarayi ve Doğubeyazit-Batum Kervan Yolu Hakkinda Notlar.” Sanat Tarihi Yilliği, I.U. Edibiyat Fakultesi Sanat Tarihi Enstitüsü Yayini, Vol. III, 7-15.

Ünal, Rahmi Hüseyin. (1973). "Deux caravansérails peu connus de l’époque pré-ottomane au sud de Karaman (Konya)." Art and Archaeology Research Papers, 3, 59-69.

Ünal, Rahmi Hüseyin. (1978). "Osmanli Öncesi Devrinden Yayinlamamiş Birkaç Han Üzerine Inceleme," in Atatürk Universitesi Edebiyat Fakültesi Araştirma Dergisi, 9, 453-84.

Ünal, Rahmi Hüseyin. (1979). “Sevserek Hani (Malatya-Pötürge) ve Yerhan (Erzincan-Refahiye) Hakkinda bir Inceleme.” I. Milletlararasi Turkoloji Kongresi Tebliğler. Istanbul, 399-422.

Ünal, Rahmi Hüseyin. (1982). Osmanli Öncesi Anadolu-Türk Mimarisinde Taçkapilar. Izmir: Ege Universitesi.

Ünal, Rahmi Hüseyin. (1983). "Doğu Anadolu'da Bilinmeyen Üç Selçuklu Hanı.” Arkeoloji-Sanat Tarihi Dergisi, II, 106-118.

Ünal, Rahmi Hüseyin. (1992a)."Kızılören Hanı Yakınındaki Yapının İşlevi Hakkında Gözlemler." Arkeoloji-Sanat Tarihi Dergisi, VI, 129-136.

Ünal, Rahmi Hüseyin. (1992b). “Kızılören Hanı Yakınındaki Yapının İşlevi Hakkında Gözlemler”, Arkeoloji ve Sanat Tarihi Dergisi, vol. IV. Izmir: Ege Ünv. Edebiyat Fak. Yayınları, 129-136.

Ünal, Rahmi Hüseyin. (1993). “Burdur-Bucak Incir Han’inda”, X Vakif Haftasi Kitabi. Ankara, 399-422.

Ünal, Rahmi Hüseyin. (1994)."A propos de la datation des khans seldjoukides sans cour en Anatolie" in Hillenbrand, Robert, ed. Art of the Saljuqs in Iran and Anatolia: Proceedings of a symposium held in Edinburgh in 1982. Costa Mesa, CA: Mazda, 413-23.

Ünal, Rahmi Hüseyin. (1996). “İncir Hanı 1993 Çalışmaları”, Sanat Tarihi Dergisi, VIII, E.Ü.E.F., İzmir, 117-129.

Ünal, Rahmi Hüseyin. (2007). “Incir Han” in Acun, H. Anadolu Selçuklu Dönemi Kervansarayları. Ankara: Kültür Bakanlığı Publications, 304-319 (includes bibliography).

Ünal, Rahmi Hüseyin. (2010) “Antalya-Korkuteli Kervan Yolu Üzerinde Bilinmeyen Uç Han.” Sanat Tahrihi Dergisi, 19(1), 57-99.

Unsal, Behçet. (1959). Turkish Islamic architecture in Seljuk and Ottoman Times, 1071-1923. London.

Uysal, A. O. (1994). “Konya-Eğirdir Güzerhahinda Bazi Kervansaralar.” III. Milli Selçuklu Kültür ve Medeniyeti Semineri Bildirileri, 20-22 Mayıs, 1993. Konya: Selçuk Universitesi, 71-83.

Uysal, Mehmet, Aydın, Dicle, Çınar, Kerim, & Arat, Yavuz. (2006). "Afyon Sultandağı Sahip Ata Kervansarayı." Turk-Islam Medeniyeti Akademik Araştirmalar Dergisi 2, (March), 77-112.

Üyümez, M. and Kaya, F. (2005).“Afyonkarahisar’da Su Mimarasi.” Afyon Kütüğü, vol. 1. Afyon, 407.

Uzunçarsili, I. H. (1929). Afyon Karahisar, Sandikli, Bolvadin, Çay, Işakli, Manisa, Birgi, Muğla, Milas, Peçin, Denizli, Isparta, Atabey ve Eğirdir Kitabeler ve Sahip, Saruhan, Aydin, Menteşe, Inanç, Hamit Oğullari Hakkinda Malumat. Istanbul, 210-12.

Van Lennep, Henry John. (1870). Travels in Little-known Parts of Asia Minor. With Illustrations of Biblical Literature and Researches in Archaeology: Vol. 1. London: J. Murray.

Vyronis, S. (1959). “Byzantine Cities in the Early Middle Ages.” Dumberton Oaks Papers XII, 47-66.

Whittow, M. (1996). “Survey of Medieval Castles of Anatolia: Çardak Kalesi”. Anatolian Archaeology (1), 23-25.

Wilson, Mark. (2010). Biblical Turkey: A Guide to the Jewish and Christian Sites of Asia Minor. Istanbul: Ege Yayinlari.

Wittek, P. (1935). “Von der byzantinischen zur türkishe Toponymie.” Byzantion 10, 11-64.

Wolper, Ethel Sara. (2005). “Understanding the public face of piety: philanthropy and architecture in late Seljuk Anatolia.” Mésogeios 25-26, 311-336.

Yalman, Suzan. (2017). “The ‘Dual Identity’ of Mahperi Khatun: Piety, Patronage and Marriage across Frontiers in Seljuk Anatolia.” in Blessing, Patricia, & Goshgarian, Rachel, ed. Architecture and Landscape in Medieval Anatolia, 1150-1400. Edinburgh, 224-252.

Yavuz, Ayşıl Tükel. (1969). “Alara Hanin Tanitilmasi ve Değerlendirilmesi”. Belleten 33(132), 429-459.

Yavuz, Ayşil Tükel. (1976). "Anadolu’da Eşodakli Selçuklu Hanlari". Mimarlik Fakultesi Dergisi, II/2. Ankara, 187-204.

Yavuz, Ayşıl Tükel. (1984). “Burma Han.” Suut Kemal Yetkin’e Armağan. Ankara, 253-284.

Yavuz, Ayşıl Tükel. (1991). “Anadolu’da Eşodakli Selçuklu Hanlari”, ODTU Mimarlik Fakültesi Dergisi (2:2), 187-206.

Yavuz, Ayşıl Tükel. (1992a). “Anadolu Selçuklu Kervansaralarinda Mekan-Işleve Içinde Savunma ve Barinma.” Turk-Islam Semineri, 1991. Ankara: Vakiflar Genel Müdürlügü.

Yavuz, Ayşil Tükel. (1992b). “Anadolu Selçuklu Kervansaraylarinda Mekan-Işlev ilişkisi içinde savunma ve barinma”. IX. Vakif Haftasi Kitabi: 2-4 December, 1991. Ankara, 253-284.

Yavuz, Ayşıl Tükel. (1995a). “Anatolian Seljuk Caravanserais and their Use as State Houses”, in 10th International Congress of Turkish Art, September 17-23, Geneva, 757-765.

Yavuz, Ayşıl Tükel. (1995b). "Mirçinge Han and Concentric-planned Anatolian Seljuk Period Caravansarais" in 9th International Congress of Turkish Art, 1991. Vol 3. Ankara, 41-55.

Yavuz, Ayşıl Tükel. (1996). “Anadolu Selçuklu Dönemi Hanları ve Posta- Menzil-Derbent Teşkilatları”, Doğan Kuban’a Armağan. Istanbul: Eren Yayınları, 25-38.

Yavuz, Ayşıl Tükel. (1997a)."The Concepts that Shape Anatolian Seljuq Caravanserais", Muqarnas 14.

Yavuz, Ayşıl Yavuz. (1997b). “Anadolu Selçuklu Dönemi Kervansarayları Üzerinde Çalışmalar, Bilgiler, Bulgular.” Ankara: Uluslararası IV. Türk Kültürü Kongresi Bildirileri, vol. II, 239-259.

Yavuz, Ayşıl Tükel. (2006a). “Kervansaraylar”, in Anadolu Selçukluları ve Beylikler Dönemi Uygarlığı (Mimarlık ve Sanat). Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Publications, 425-443.

Yenipinar, Halis. (2006). "Kaderine Terkedilmiş Iki Han: Doğala ve Dolay Han." Nevşehir Kültür ve Tarih Araştirmalari, 6 (November).

Yetkin, Suut Kemal. (1959). “Selçuklu Kervansaraylarının Özellikleri”, Milletlerarası I. Türk Sanatları Kongresi, Kongreye Sunulan Tebliğler, Ankara, 19-24 Ekim. Ankara, 408- 410.

Yildiz, Sara Nur. (2005). “Reconceptualizing the Seljuk-Cilician Frontier: Armenians, Latins, and Turks in Conflict and Alliance during the Early Thirteenth Century.” In Borders, Barriers, and Ethnogenesis: Frontiers in Late Antiquity and the Middle Ages. Turnhout: Brepol, 91-120.

Yildiz, Sara Nur. (2011). Mongol Rule in Seljuk Anatolia: the Politics of Conquest and History Writing, 1243-1282. Leiden / Boston.

Yildiz, Sara Nur. (2014). “The Rise and fall of a tyrant in Seljuk Anatolia: Sa’d al-Din Köpek’s reign of terror, 1237-38.” In: Firuza Abdullaeva, Robert Hillenbrand and A.C.S. Peacock (Eds.) Ferdowsi, the Mongols and Iranian History. London.

Yilmaz, Ibrahim. (2017). "Kirşehirde Selçuklu Dönemine Ait Bir Yapi: Karakurt Han-Ilicasi". Uluslararasi Hakemli Tasarim ve Mimarlik Dergisi, (Winter-Spring), 56-79.

Yinanç, Mükrimin Halil. (1944). Türkiye Tarihi. Selçuklular Devri. I. Anadolun’nun Fethi. Istanbul: Istanbul Universitesi Yayinlari.

Yinanç, Mükrimin Halil. (2007). İbn Bibi Selçukname. İstanbul.

Yinanç, Refet. (1988). “Eshab-ı Kehf Vakıfları”, Vakıflar Dergisi, XX, 311-320.

Yurdasever, H. (2011). “Anadolu Selçuklu hanlarindan Kirkgöz Han’in değerlendirilmesi.” S. Demirel Üniversitesi Sanat Tahrihi Bilim Dali, 2011, p. 34.

 

 

 

 

 

 

©2001-2024, Katharine Branning; All Rights Reserved.